Roman Wójcicki

---

Życiorys

„Roman Wójcicki był drugim zawodnikiem w historii, po Zygmuncie Kalinowskim, związanym z klubem Śląska Wrocław, który zdobył medal podczas mistrzostw świata. Jego kariera nabrała rozmachu pod koniec lat 70. oraz w latach 80., kiedy to uchodził za czołowego polskiego stopera. Wójcicki imponował nie tylko fizycznością, ale także umiejętnościami gry głową – zarówno w defensywie, jak i w akcjach ofensywnych. Jako obrońca potrafił zdobywać wiele bramek, co z pewnością wynikało z jego przeszłości jako napastnika, zanim ostatecznie przesunął się na pozycję obrońcy.

Karierę piłkarską rozpoczął w 1969 roku, grając w Stali Nysa jako napastnik. Jego talent szybko dostrzegł klub z Opola – Odra, gdzie w krótkim czasie zyskał renomę. W 1977 roku włączył się do kadry seniorów, która zdobyła Puchar Ligi Polskiej w piłce nożnej. Jego debiut w ekstraklasie miał miejsce 24 lipca 1977 roku, kiedy to zmierzył się z Polonią Bytom. W 1978 roku został powołany do młodzieżowej reprezentacji, a następnie zadebiutował w kadrze A przeciwko Irlandii w Łodzi. Uczestniczył w argentyńskim mundialu, jednak nie zagrał w żadnym meczu.

W 1980 roku przeniósł się do Śląska Wrocław, a dwa lata później wyjechał na swój drugi mundial, który odbył się w Hiszpanii w 1982 roku. Przed tym wyjazdem, zdobył z drużyną wicemistrzostwo Polski. W Hiszpanii drużyna Polski zajęła trzecie miejsce, a Wójcicki wystąpił w ostatnim meczu przeciwko Francji.

Po Mistrzostwach Wójcicki przeszedł do klubu Widzew, gdzie jego pierwszy sezon zaowocował wicemistrzostwem Polski oraz awansem do półfinału Pucharu Mistrzów. Rok 1985 przyniósł III miejsce w lidze oraz zdobycie Pucharu Polski. W 1986 roku zakończył grę w polskiej lidze na trzecim miejscu, strzelając 4 gole. Jego ostatnia obecność na Mistrzostwach Świata miała miejsce w Meksyku, gdzie był ważnym elementem drużyny i wystąpił w czterech meczach, chociaż występ nie był udany.

Kolejnym krokiem w karierze Wójcickiego stał się beniaminek Bundesligi FC Homburg, z którym w 1988 roku spadł z ligi, a po roku powrócił. Wójcicki na stałe związał się z innym spadkowiczem – Hannover 96. Po kilku nieudanych występach w reprezentacji, zszedł z boiska wiosną 1989 roku. Mimo tego pozostawał kluczowym zawodnikiem w Hannoverze. Udało mu się awansować do finału Pucharu Niemiec w 1991 roku, a rok później triumfował w tych rozgrywkach. W 1993 roku odszedł do klubu Havelsee, gdzie pełnił funkcję grającego trenera przez kolejne cztery lata. Po zakończeniu kariery piłkarskiej zajmował się szkoleniem drużyn w niższych ligach niemieckich.

Wójcicki zagrał w 62 meczach reprezentacji seniorskiej, zdobywając 2 gole. Szczególnie pamiętne były jego strzały: 27 stycznia 1984 roku, kiedy to zapewnił zwycięstwo nad Chińską Republiką Ludową oraz 17 maja 1987 roku, kiedy trafił przeciwko Węgrom. W rodzimych rozgrywkach zdołał zdobyć 27 goli (w tym 8 dla Śląska) oraz 8 bramek w Bundeslidze.

---

Oceń: Roman Wójcicki

---