Martin Freund


Martin Freund, urodzony 13 sierpnia 1863 roku w Nysie, to postać, której osiągnięcia w dziedzinie chemii pozostają w pamięci. Zmarł 13 marca 1920 w Frankfurcie nad Menem, gdzie przez wiele lat pracował jako profesor na Uniwersytecie Goethego.

Jego kariera naukowa odzwierciedlała pasję do badań i nauczania, a jego wkład w rozwój chemii był znaczny.

Życie

Martin Freund, urodzony jako syn żydowskiego kupca w Nysie, rozpoczął swoją edukację w wrocławskim gimnazjum. Po jego ukończeniu, w 1881 roku, podjął studia z dziedziny chemii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Uniwersytecie Berlińskim. Tam, w 1884 roku, uzyskał doktorat, którego tematem był przyczynek do znajomości kwasu malonowego. W trakcie studiów, w 1881 roku, Freund został członkiem Akademickiego Towarzystwa Naukowego we Wrocławiu.

Po zakończeniu studiów, pracował jako asystent Hermanna Wichelhausa oraz asystent wykładowy Augusta Wilhelma von Hofmanna. W 1888 roku habilitował się w Berlinie. Jego kariera naukowa kontynuowała się w 1895 roku, kiedy to wyjechał do Physikalische Verein – Towarzystwa Edukacji i Nauki we Frankfurcie nad Menem, gdzie pełnił rolę wykładowcy i kierował laboratorium chemicznym.

Od 1905 roku Freund był wykładowcą w Wyższej Szkole Nauk Społeczno-Handlowych, a w 1914 roku osiągnął tytuł profesora zwyczajnego chemii na wydziale nauk przyrodniczych nowo powstałego Uniwersytetu we Frankfurcie, gdzie jednocześnie sprawował funkcję dyrektora Instytutu Chemii. W Instytucie tym, utrzymywał bliskie związki z przemysłem, współpracując m.in. z takimi firmami jak Cassella, Degussa, Hoechst i Metallgesellschaft.

Freund był również powiernikiem Fritza Habera, z którym miał rodzinne powiązania.

Praca naukowa

Martin Freund był wybitnym chemikiem, którego badania dotyczyły głównie alkaloidów. Jego prace obejmowały szczegółowe analizy składników chemicznych takich jak narkotyna, co przyczyniło się do znacznego postępu w tej dziedzinie. Dodatkowo, Freund odgrywał kluczową rolę w identyfikacji oraz określeniu składu takich substancji jak kodeina i morfiny.

W roku 1910, Freund zrealizował istotne odkrycie polegające na opracowaniu metody syntezy kwasów polikarboksylowych. Działo się to w wyniku reakcji Friedela-Craftsa, która zachodziła pomiędzy pochodnymi kwasu malonowego a węglowodorami aromatycznymi. To przełomowe osiągnięcie otworzyło nowe możliwości w chemii organicznej.

Rok 1916 był kolejnym znaczącym momentem w karierze naukowej Freund, kiedy to razem z kolegą, Edmundem Speyerem, zrealizował po raz pierwszy syntezę oksykodonu. Ta opioidowa substancja stała się podstawą do wprowadzenia na rynek leku przeciwbólowego znanego jako Eukodal, produkowanego przez firmę Merck.

Inne dokonania

Kwas Freunda (kwas 1-naftyloamino-3,5-disulfonowy) to składnik kluczowy w chemii barwników, który niestety często jest mylnie przypisywany Martinowi Freundowi w różnych materiałach źródłowych. Warto jednak podkreślić, że nazwa chemicznego związku odnosi się do patentu, który został zarejestrowany przez Louisa Freunda z St. Ludwig w Górnej Alzacji w 1883 roku. Zauważalnym jest, że po rejestracji patentu prawa do niego przeniesiono do koncernu BASF.

Literatura

W literaturze na temat Martina Freunda występują istotne pozycje, które przyczyniają się do zgłębiania jego osiągnięć oraz historii.

  • wpis w „Leksykon ważnych chemików” autorstwa Winfrieda Pötscha, Annelore Fischer oraz Wolfganga Müllera, wydanie Harri Deutsch z 1989 roku,
  • skrypt historyczny Stowarzyszenia Księstwa Nyskiego w Nysie, zatytułowany „Znane osoby w historii Księstwa Nyskiego”, Uniwersytet w Ołomuńcu z 2015 roku.

Przypisy

  1. Pötsch u. a. Lexikon bedeutender Chemiker, Harri Deutsch 1989, S. 157. – Alexander Sennig, Elsevier´s Dictionary of Chemoethymology, 2007. – John Andraos, Named reagents, catalysts and compounds, York University 2014, pdf.
  2. Walther Adolf Roth in Chemiker-Zeitung, Band 44, Dr. Alfred Hütig Verlag Heidelberg, 1920 S. 296. – Präparat von 1920.
  3. Margit Szöllösi-Janze: Fritz Haber, 1868–1934: eine Biographie, C. H. Beck, München 1998, S. 146, ISBN 978-3-406-43548-5.
  4. Ludwig Heilbrunn: Die Gründung der Universität Frankfurt A. M., Joseph Baer & Co 1915, S. 232.
  5. a b Physikalischer Verein Frankfurt, Historisches.
  6. Bericht über das II. Decennium des Akad. Naturwissenschaftlichen Vereins zu Breslau. Breslau 1894.
  7. Louis Freund, Verfahren zur Darstellung von Amidonaphtalindisulfosäuren und von Azofarbstoffen aus denselben, Deutsches Patent Nr. 27346 vom 24.02.1883 r.

Oceń: Martin Freund

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:18