Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Nysie


Kościół pod wezwaniem św. Elżbiety Węgierskiej w Nysie to niezwykle cenny zabytek architektury, który odgrywa istotną rolę w historii lokalnej społeczności.

Świątynia ta, będąca częścią franciszkańskiego zespołu klasztornego, staje się centralnym punktem życia religijnego, pełniąc funkcję kościoła głównego dla zakonnej parafii.

Dzięki swojej bogatej historii oraz wartości artystycznej, kościół stanowi nie tylko miejsce kultu, ale także obiekt zainteresowania turystycznego oraz historycznego.

Historia

Kościół, który jest integralną częścią historycznego zespołu klasztornego, powstał w latach 1902–1911. W 1925 roku dokonano wydzielenia kuracji franciszkańskiej z parafii św. Jakuba. Obszar ten obejmował teren pomiędzy ulicami Słowiańską, Aleją Wojska Polskiego oraz Grodkowską. Po zakończeniu II wojny światowej, do kuracji przyłączono dodatkowo wioski filialne, takie jak Regulice oraz Sękowice.

Architektura

„Imponujący neoromański kościół” odznacza się cechami typowymi dla architektury sakralnej z terenu Prus, które datowane są na koniec XIX i początek XX wieku. Został zaprojektowany przez franciszkanina Mansuetusa Fromma OFM. Warto zaznaczyć, że jego głównym celem było podkreślenie ważnych kwestii historycznych oraz wyrażenie ciągłości tradycji Kościoła.

Kaplica św. Rocha

Wynurza się pośród otoczenia wotywna kaplica, poświęcona św. Rochowi, zbudowana w 1739 roku. Jej historia jest związana z podziękowaniem za ocalenie mieszkańców Nysy od groźnej zarazy.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 13.06.2010 r.]
  2. Henryk Pyka. Artysta w służbie charyzmatu franciszkańskiego – kościół panewnicki i jego dzieła sztuki. „Szkoła Seraficka”. 1, s. 237–241, 2008 r. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. ISSN 1898-7842.

Oceń: Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Nysie

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:11